Nieuw Zeeland Noord 3 januari t/m 16 januari

Daar ben je dan aan de andere kant van de wereld met 12 uur tijdsverschil in het prachtige Nieuw Zeeland. Wat heb ik weer onwijs leuke mensen ontmoet en bijzondere dingen meegemaakt.

Het “echte” avontuur begon met een zonsopgangs kajaktocht naar Cathedral Cove in Hahei. Onze gidsen maakten met verse melk op een pitje onwijs lekkere chocolademelk. Het was onwijs rustig en kalm/vredig op het water. En er was nog bijna niemand op het strand. 

Het volgende ding wat onwijs tof was, was Waitomo caves. Hier moesten we een wetsuit voor aantrekken, laarzen aan en een helm met lamp op en gaan met die banaan. Klimmen en klauteren in het donker, soms zwemmend in ijskoud water en het moment dat we in een band moesten klimmen, elkaars voeten onder elkaars armen moesten klemmen en we vervolgens in een treintje konden genieten van een melkweg aan glow worms was onbeschrijfelijk. Het feit dat ik achteraan liep en soms in mn broek scheet omdat ik dacht aan horrorfilm in grotten die ik ooit heb gezien laat ik achterwege haha. 

We hebben ook een nacht doorgebracht bij Lake Aniwhenua. Hier hebben we veel geleerd over de Maori community die daar leeft. Vanwege een besluit van de overheid in de jaren 90 is de populatie in de stad gedaald van 5000 naar 1500 inwoners en er heerst armoede. De mensen die de lodge runnen proberen zoveel mogelijk terug doen voor hun stad. Ze hadden voor een feestmaal gemaakt op traditionele (moderne) Maori wijze, een hangi. Wat er van het voedsel over was hebben we in doosjes gestopt en zij brengen dit naar de mensen in hun dorp. De gastvrouw was onwijs vrolijk en inspirerend. We hebben ook met een groep de haka geleerd. Mac is Maori en die leidde ons rond en vertelde verhalen. Ook leerde hij ons een haka. Tijdens het kampvuur ‘s avonds voerde hij nog een haka op, omdat we dat hadden gevraagd. Ik vind dat onwijs bijzonder. Hoeveel passie, woede, emotie er in die dans zit, wauw! 

Toen kwam het paardrijdavontuur. Onwijs mooie omgeving, super warm en ruim 2 uur op een paard zitten in een soort legging haha tja. Was wel onwijs tof.

Vandaag heb ik de Tongariro crossing gelopen. Ruim 19 km en een 700 m klim. Samen met Carmen hebben we er 5,5 over gedaan. Het was mooi voor zover we konden zien. Helaas was het kut weer en waren er veel wolken, maar we hebben het gered!! Wat het ergens ook wel weer magisch maakte, alsof een groep dwergen ineens uit de mist zou komen rennen haha zoals in de Lord.

Zie diverse foto’s van mijn avontuur (sommigen staan al op facebook) - internet is hier traag dus hopelijk doen ze het. 

Als je zover van huis bent en af en toe wat tijd voor jezelf hebt in dit prachtige land ga je toch wel nadenken. Je zit ook wel in een reismodus, maar praten met andere mensen zonder social media, maar echt in gesprek gaan met “vreemden” is zo tof. Iets wat ik thuis eigenlijk nooit doe. Iets wat ik wel mee wil nemen. We zijn tenslotte allemaal mens. Het “echt” in contact zijn met elkaar is iets simpels en kan zoveel toffe dingen opleveren. Uit je eindeloze werk/leefbubbel komen en om je heen kijken. Leven in het moment. Zodra de meerderheid van de mensen dat zou doen, zou de wereld er zo anders uitzien. In plaats van eindeloze posts op social media waarin je vaak alleen maar de meest geweldige dingen ziet van iemands leven, waarin alles perfect lijkt. Wat niemand overigens is. Laat je verrassen! 

Het noord eiland zit er bijna op voor mij. Morgen naar Wellington en daarna op naar het zuiden. Nog iets meer dan drie weken en dan ga ik weer richting Nederland.

Tot de volgende blog! 

Liefs,

Elise